به نقل از «ايتنا»

آیا سفر به فضا با آسانسور فضایی ممکن خواهد شد؟

تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۰۲۹۸۷

ایتنا - ایستگاه بعد، فضا! طرح ساخت ایستگاه فضایی در ارتفاع ۳۶ هزار کیلومتری؛ آیا سفر به فضا با آسانسور فضایی ممکن خواهد شد؟
آیا طرح آسانسور فضایی که یکی از رویاهای دیرینه بشر بوده است، روزی محقق خواهد شد؟

جردن ویلیام هیوز، معمار بریتانیایی، یک آسانسور فضایی طراحی کرده است که می‌تواند جایگزین راکت‌های امروزی شود و مسافران را با استفاده از کابلی مشابه آسانسور از زمین به فضا ببرد؛ آسانسوری باشکوه و با چشم‌اندازی مجلل که سفر فضایی را به تجربه‌ای عمومی و عجیب برای همه مردم تبدیل خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

به گفته هیوز، این آسانسور از کابلی تشکیل شده است که زمین را به ماهواره‌ای در حال چرخش متصل می‌کند و سفرهای فضایی را متحول خواهد کرد.

او می‌گوید این طرح ممکن است در حال حاضر عملی نباشد اما آسانسورهای فضایی در آینده به روش اصلی حمل‌ونقل فضایی تبدیل خواهند شد.

آسانسور فضایی به‌ گونه‌ای طراحی شده است که در مقایسه با استفاده از موشک، راه آسان‌تری برای فرار از نیروی گرانشی زمین پیش می‌گیرد. در این روش، کپسول‌ها به‌سادگی می‌توانند در امتداد کابل بالا و پایین بروند.

هیوز اخیرا بابت طراحی سیستمی برای انتقال آسان مسافران و محموله‌‌ها به فضا جایزه ۱۰ هزار یورویی بنیاد ژاک روگری را  برنده شد.

آسانسور فضایی او که آن را آسِنسیو نامیده، یک کابل بسیار طولانی است که یک سیارک به دام افتاده در مدار زمین‌همگام یا زمین‌آهنگ را به یک سکوی معلق روی زمین متصل می‌کند.

پهپادها می‌توانند مانند قطار در مسیر عمودی از این کابل بالا و پایین بروند و سرنشینان و محموله‌ها را به داخل و خارج جو منتقل کنند.

بر اساس این طرح، شش پهپاد‌ــ سه فروند برای بار و سه پهپاد مجهز به پنجره و ذخیره اکسیژن برای انسان‌ــ در طول کابل به ایستگاه فضایی رفت‌وآمد خواهند کرد. ایستگاه فضایی نیز در فاصله ۳۶ هزار کیلومتری بر فراز زمین قرار خواهد گرفت که بیش از ۷۸ برابر بیشتر از فاصله ایستگاه فضایی بین‌المللی کنونی است.

با این حال، هیوز می‌گوید که این ایستگاه فضایی را می‌توان مانند یک ایستگاه قطار در نظر گرفت و این ایستگاه بیشتر شبیه به یک دروازه به فضای بیرونی است تا مقصد نهایی.

به گفته او، شما با این آسانسور به فضا می‌روید و از آن نقطه، اصولا باید بتوانید به هر جایی که می‌خواهید بروید. مسافران می‌توانند از زمین به آن ایستگاه فضایی برسند و سپس به مقصد سایر بخش‌های منظومه شمسی سوار سفینه‌های فضایی شوند.

او در عین حال می‌گوید که در این طرح، ایستگاه فضایی فقط جایی موقتی برای عبور نیست. بلکه در آن تفریح‌گاه‌هایی از جمله استخر و مسیرهای پیاده‌روی بدون گرانش و مناظر خیره‌کننده از زمین نیز طراحی شده‌اند.

در انتهای دیگر کابل روی زمین نیز، یک جزیره شناور خیره‌کننده با باغ‌های فوق‌العاده و جاذبه‌های گردشگری دیگر طراحی شده است.

اما مزیت اصلی آسانسور فضایی شاید این باشد که این روش در واقع سفر به فضا را بسیار ارزان‌تر می‌کند. سفر به فضا با موشک بسیار پرهزینه و ناکارآمد است چرا که برای فرار از گرانش زمین، نیروی پیشرانش بسیار زیادی نیاز است. به عنوان مثال، پرتاب یک موشک فالکون ۹ به فاصله ۳۶۰ کیلومتری به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی در حال حاضر ۶۷  میلیون دلار هزینه دارد. اما یک آسانسور فضایی قاعدتا باید بتواند در درازمدت، این هزینه را بسیار کاهش دهد.

در عین حال، چند مشکل فنی سر راه این طراحی وجود دارد که بزرگ‌ترین آن‌ نیاز به مواد جدید است. کابلی که زمین و ایستگاه را به هم متصل می‌کند، تحت کشش بسیار زیادی قرار می‌گیرد؛ چرا که گرانش و نیروی گریز از مرکز، آن را در جهت مخالف می‌کشند. در حال حاضر هیچ ماده‌ای که هم سبک باشد و هم قوی، برای ایفای این نقش وجود ندارد، اما هیوز به آینده خوش‌بین است و می‌گوید این وضع، تغییر خواهد کرد.

در سال ۲۰۱۸، شرکت ساخت‌وساز ژاپنی اوبایاشی اعلام کرد که در حال بررسی راه‌هایی برای ساخت یک آسانسور فضایی برای گردشگران تا سال ۲۰۵۰ است که حدود شش میلیارد پوند بودجه لازم دارد.

تاکنون امیدوارکننده‌ترین پیشنهاد برای ماده ساخت این کابل استفاده از نانولوله‌های کربنی، استوانه‌ای متشکل از اتم‌های کربن، برای ساخت یک کابل فوق‌سبک بوده است. با این حال، این فناوری‌ها هنوز تا تولید در مقیاس موردنیاز برای محقق کردن طرح‌های هیوز فاصله زیادی دارند. هیوز می‌گوید واقعا امیدوار است که این معماری شگفت‌انگیز فضایی که در داستان‌های علمی‌ــ‌تخیلی دیده‌ایم، روزی محقق شود.

منبع: ايتنا

کلیدواژه: آسانسور سفر به فضا سفر فضایی ایستگاه فضایی ایستگاه فضایی آسانسور فضایی سفر به فضا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۰۲۹۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آرنه اسلوت یا روبن آموریم؛ آن‌ها به چه فوتبالی علاقه‌ دارند و چگونه فکر می‌کنند؟ / ایستگاه تاکتیک

تابستان امسال برای باشگاه‌های بزرگ تبدیل به جنگی در راه به دست آوردن مدرن‌ترین سرمربیان فعلی دنیای فوتبال خواهد شد.

اختصاصی طرفداری | لیورپول، یوونتوس، بایرن مونیخ، میلان، چلسی و یا حتی منچستریونایتد، همه و همه در تابستان پیش رو در تلاش خواهند بود تا بتوانند سرمربی جدیدی را اضافه کنند.

در میان تمامی گزینه‌های نام آشنایی که این روزها در دنیای مربی‌گری در فوتبال مدرن می‌شنویم، نام دو گزینه بیش از سایرین در بین نسل جدید مربیان شنیده می‌شود. آرنه اسلوت، مربی هلندی فاینورد و روبن آموریم، مربی پرتغالی اسپورتینگ لیسبون، دو فردی هستند که بسیاری از باشگاه‌های مطرح اروپایی از جمله لیورپول در تلاش هستند تا آن‌ها را در تابستان پیش رو به استخدام خود درآورند. اما این دو سرمربی چه ویژگی‌هایی دارند که نامشان تا این اندازه مطرح شده است؟ آن‌ها چه دیدگاهی به فوتبال دارند، چگونه فکر می‌کنند و طرفدار چه نوع بازی هستند؟

در این یادداشت سعی خواهم کرد تا با تعریف، مطالعه و تحلیل چندین داده فنی پیشرفته و همچنین نقشه‌های فنی بسیار مهم و ارزشمند، به بیان نوع تفکر این دو سرمربی بپردازم و در عین حال برای هواداران فوتبال در سراسر ایران تشریح کنم که این دو فرد به چه فوتبالی علاقه دارند و چرا نامشان تا این اندازه مطرح شده است. در این یادداشت به شما خواهم گفت که اتفاقا نوع نگاهی که اسلوت و آموریم به فوتبال دارند شبیه به یکدیگر است و این تصادفی نیست که باشگاهی همچون لیورپول به طور همزمان روی هر دو گزینه دست گذاشته است.

مطابق روال همیشه ابتدا به تعریف چند داده فنی پیشرفته می‌پردازم که در این یادداشت بارها به آن اشاره خواهم کرد و برای درک یادداشت مطالعه تعریف آن‌ها ضروری است. داده‌ها به دو بخش حین مالکیت توپ و زمانی که تیم بدون توپ در حال فعالیت است، تقسیم می‌شوند. داده نخست «Intensity» است. داده‌ای که با محاسبه PPDA (توضیح مفصل فنی) به ما می‌گوید هر تیم بدون توپ تا چه اندازه علاقه به شدت پرسینگ دارد و ترجیح می‌دهد حریف را از همان پاس نخست در بالای زمین تحت فشار قرار دهد. 

داده دوم «High line» است. داده بسیار مهمی که خود از محاسبه سه داده به دست می‌آید: 1 - میزان آفساید گیری 2 - پاس‌های در عمق متحمل شده 3 - مقدار خروج دروازه‌بان در جهت جمع کردن فرارهای حریف در پشت دفاع. داده فنی پیشرفته «High line» با محاسبه این سه داده به ما می‌گوید که هر تیم تا چه اندازه علاقه‌مند بوده تا خط دفاعی خود را بالاتر از دروازه خودی تشکیل دهد و دفاع کردن را از بالای زمین آغاز کند. هر چه عملکرد هر تیم در این داده بهتر باشد به این معنی است که سرمربی تیم مورد نظر ترجیح می‌دهد خط دفاعی خود را دورتر از دروازه قرار دهد تا تیمش اصطلاحا «بالا» به دفاع بپردازد. داده آخر نیز در بخش بدون توپ، «High Turnovers» است. داده‌ای که مشخص می‌کند هر تیم چه مقدار بازپس‌گیری توپ در فاصله حداکثر 40 متری از دروازه حریف در مجموع تمام دیدارهایش از خود ثبت کرده است. 

حالا به تصویر زیر دقت کنید که وضعیت تیم های اسلوت (فاینورد) و آموریم (اسپورتینگ) را از حیث دو داده فنی پیشرفته «Intensity» و «High line» در فصل جاری لیگ‌های هلند و پرتغال نشان می‌دهد. داده‌ها را مطابق روال همیشه بر اساس «Percentile» (صدک) مشخص کرده‌ام تا بهتر بتوانیم به مقایسه کیفیت دو تیم در هر یک از این داده‌ها با دیگر تیم‌های حاضر در هفت لیگ مطرح اروپایی بپردازیم. به عنوان مثال وقتی می‌گوییم فاینورد از حیث داده فنی «High line» در صدک 94 اُم قرار دارد، به این معنی است که این تیم از 94 درصد تیم‌های حاضر در لیگ‌های مطرح اروپایی وضعیت بهتری از این حیث داشته است.

وضعیت بسیار معنادار و در عین حال شبیه به یکدیگر در این دو داده فنی پیشرفته است. می‌بینیم که اسلوت در فاینورد از لحاظ شدت پرسینگ و علاقه به تحت فشار قرار دادن حریفان از بالای زمین بسیار موفق بوده و از 93 درصد تیم‌های حاضر در هفت لیگ معتبر اروپایی بهتر عمل کرده است. آموریم نیز عملکرد خوبی در اسپورتینگ داشته و از حیث این داده در صدک بسیار خوب 92 اُم قرار گرفته. از حیث تشکیل خط دفاعی در بالای زمین نیز مشاهده می‌کنیم که اسلوت از 94 درصد تیم‌های حاضر در لیگ‌های مطرح اروپایی بهتر عمل کرده و آموریم نیز گرچه از اسلوت پایین‌تر بوده اما باز هم عملکرد تیم تحت هدایتش در این داده عملکرد بسیار خوبی محسوب می‌شود و توانسته تیم او را در صدک 80 اُم قرار دهد.

به تصویر زیر نیز دقت کنید که مقدار «High Turnovers» تیم‌های اسلوت و آموریم را تا اینجای فصل از رقابت‌ها نشان می‌دهد. می‌بینیم که بازیکنان اسلوت در فاینورد 344 بار توپ را در 40 متر بالای زمین از حریفان در فصل جاری رقابت‌های لیگ هلند پس گرفته‌اند که عملکرد فوق العاده‌ای است. این عدد برای بازیکنان آموریم در اسپورتیبنگ 278 است که باز هم وضعیت بسیار خوبی است هر چند عملکرد فاینورد از این حیث حتی از اسپورتینگ نیز بهتر بوده است.

تحلیل مجموع این سه داده فنی پیشرفته به ما چه می‌گوید؟ ما با دو سرمربی از نسل جدید سرمربیان روز فوتبال دنیا طرف هستیم که در بازی بدون توپ تفکراتی مدرن و نزدیک به یکدیگر دارند. هر دو سرمربی به تشکیل خط دفاعی در بالای زمین می‌اندیشند و اعتقاد دارند که عمل بازپس‌گیری توپ می‌تواند از همان پاس نخست حریف در محوطه جریمه آن‌ها آغاز شود. هر دو سرمربی تمرکز خود را در بازی بدون توپ بر روی بازپس‌گیری سریع آن در یک سوم دفاعی حریف و نهایتا نیمه زمین قرار داده‌اند. 

تیم‌های هر دو سرمربی بر اساس فرهنگ و مفهوم پرسینگ و «Counterpressing» (توضیح مفصل فنی) از بالای زمین تمرین می‌کنند و در طول فصل در تلاش هستند تا این فرهنگ در تمامی بازیکنان نهادینه شود. اسلوت حتی از آموریم نیز در بازی بدون توپ رویکردی تهاجمی‌تر دارد. او خط دفاعی‌اش را در بالاترین نقطه ممکن تشکیل می‌دهد و کمتر تیمی در هفت لیگ معتبر اروپایی حضور دارد که خط دفاعی‌اش را بالاتر از تیم اسلوت تشکیل دهد. آموریم گرچه از اسلوت در این حیث بیشتر احتیاط می‌کند اما در مجموع رویکرد او نیز در بازی بدون توپ در میان تمامی سرمربیان حاضر در اروپا رویکردی بسیار تهاجمی محسوب می‌شود. در تفکرات دو سرمربی چیزی تحت عنوان عقب نشستن در بازی بدون توپ وجود ندارد و هر دو آن‌ها این مسئله را در تضاد با فوتبال مدرن می‌بینند (که همین گونه نیز هست).

در بازی همراه با توپ نیز توجه شما را به پنج داده فنی پیشرفته بسیار مهم و ارزشمند جلب می‌کنم که در کنار یکدیگر تحلیل و بررسی آن می‌تواند تفکرات دو سرمربی را در بازی همراه با توپ نیز عیان کند. داده نخست «Central progression» است. داده‌ای که مقدار سانترهای هر تیم را به ازای هر 100 پاس مشخص می کند. این داده چه معنی دارد؟ هر چه تعداد سانترهای هر تیم به ازای هر 100 پاس بیشتر باشد، نشان می‌دهد که تیم مورد نظر اصول بازی سازی‌اش را نه روی فوتبال مدرن، که بر روی رساندن هر چه سریع‌تر توپ به درون باکس حریفان بنا کرده است. تیمی که مدرن بازی کند، طبیعتا ترجیح می‌دهد به جای ارسال سریع توپ به درون باکس، اصول چهار گانه بازی سازی را به نحو صحیح انجام دهد و با آرامش بیشتری خودش را به درون باکس حریف برساند.

داده فنی پیشرفته دوم «Circulate» است. داده‌ای که مکمل داده قبلی است و مشخص می‌کند هر تیم تا چه اندازه تمایل به ارائه بازی مستقیم از طریق ارسال پاس و یا حمل توپ دارد. این داده از این لحاظ حائز اهمیت است که بار دیگر می‌تواند مشخص کند چه تیمی روی اصول صحیح بازی سازی تاکید دارد و چه تیمی ترجیح می‌دهد با استفاده از راه حل‌های دم دستی و ارائه بازی مستقیم، خودش را به باکس حریفان برساند.

داده سوم نیز «Field tilt» است. داده‌ای که به محاسبه مالکیت توپ هر تیم فقط در یک سوم تهاجمی در یک مسابقه فوتبال می‌پردازد. به این معنی که در بازی کدام تیم توانسته مالکیت توپ (لمس توپ و پاس) بیشتری را در یک سوم تهاجمی خودی داشته باشد. این داده از این لحاظ اهمیت دارد که می‌تواند کنترل و اختیار یک تیم را مورد بررسی قرار دهد و مالکیت توپ‌های موثر تیم را عیان کند.

داده فنی پیشرفته بعدی «Patient attack» است. داده‌ای که با محاسبه تعداد ضربه به سمت دروازه حریف به ازای هر 100 لمس توپ در یک سوم تهاجمی، به ما می‌گوید که رویکرد هر تیم در یک سوم تهاجمی خود چگونه بوده. آیا تیم مورد نظر علاقه داشته تا فوتبال سریع‌تری را بازی کند یا اینکه سعی داشته تا با آرامش توپ را در یک سوم تهاجمی به گردش در بیاورد و منتظر فرصت مناسب برای زدن ضربه به سمت دروازه حریف بماند.

داده آخر نیز «Deep build-up» است. داده‌ای که با محاسبه و دسته‌بندی نوع پاس‌های دروازه‌بان تیم در مقاطع مختلف بازی (شروع مجدد و جریان بازی) به ما می‌گوید که رویکرد هر تیم در جهت شروع بازی سازی از عقب زمین چگونه بوده. طبیعتا هر چه دروازه‌بان به شروع مجدد کوتاه و پاس‌های کوتاه علاقه داشته باشد، نشان می‌دهد که سرمربی آن تیم به رعایت اصول بازی سازی از عقب زمین تاکید داشته و می‌خواهد تیمش این اصول چهار گانه بسیار مهم در فوتبال مدرن (توضیح مفصل فنی) را به طور صحیح اجرا کند.

حالا به تصویر زیر دقت کنید که وضعیت اسلوت (فاینورد) و آموریم (اسپورتینگ) را از حیث این پنج داده فنی پیشرفته در فصل جاری رقابت‌ها نشان می‌دهد. داده‌ها را بار دیگر بر اساس «Percentile» (صدک) مشخص کرده‌ام.

می‌بینیم که بار دیگر عملکرد تیم‌های دو مربی به شکلی معنادار به یکدیگر نزدیک و منطبق است. از لحاظ احاطه و کنترل بر بازی و حفظ مالکیت توپ در یک سوم تهاجمی (Field tilt) هر دو مربی مثل یکدیگر فکر می‌کنند. هر دو مربی به اصول بازی سازی از عقب زمین اعتقاد دارند و در تلاش هستند تا با پاس‌های کوتاه یکی از ارکان فوتبال مدرن را از عقب زمین پایه‌ریزی کنند (Deep build-up). نکته مهم و کلیدی در این بین علاقه هر دو سرمربی به ارائه فوتبالی مستقیم‌تر و سرعتی‌تر نسبت به دیگر سرمربیان مدرن است (گواردیولا، آرتتا و یا انریکه). می‌بینیم که اسلوت و آموریم از لحاظ سرعت حملات (Patient attack)، تمایل به سانتر (Central progression) و همچنین انتقال توپ (Circulate) عملکردی دورتر نسبت به تیم‌هایی همچون سیتی، لورکوزن، پاریس و یا آرسنال از خود نشان داده‌اند.

تفکرات اسلوت و آموریم در این حوزه اتفاقا به سرمربیانی همچون یورگن کلوپ یا یولیان ناگلزمان نزدیک‌تر است. شاید به همین دلیل است که لیورپول روی هر دو گزینه تاکید دارد و هر دو سرمربی در صدر لیست این تیم قرار گرفته است. اسلوت و آموریم روی انتقال سریع‌تر توپ تاکید دارند. هر دو سرمربی در طول مسابقه از سانترهای بیشتری نسبت به دیگر سرمربیان مدرن استفاده می‌کنند. آن‌ها گرچه روی حفظ مالکیت توپ در یک سوم تهاجمی حریف تاکید دارند، اما ترجیح می‌دهند حملاتشان را نسبت به دیگر سرمربیان مدرن اشاره شده، سریع تر انجام دهند. فوتبال مورد نظر آن‌ها کمی سریع‌تر، کمی مستقیم‌تر و کمی انفجاری‌تر از سرمربیانی همچون گواردیولا و یا انریکه است. چیزی شبیه به فوتبالی که یورگن کلوپ و یولیان ناگلزمان به آن اعتقاد دارند.

به عنوان حسن ختام یادداشت توجه شما را به دو نقشه فنی نیز جلب می‌کنم (نقشه فنی از کمپانی مرجع Opta استخراج شده است). نقشه فنی را به شما معرفی می‌کنم که وضعیت کنترل تیم‌ها را در مناطق مختلف زمین مسابقه نشان می‌دهد. به این معنی که اگر تیم مورد نظر در هر بخش از زمین مسابقه بیش از 55 درصد لمس توپ را نسبت به حریف در اختیار داشته باشد، آن منطقه به رنگ آبی در می‌آید. اگر وضعیت در نقطه مقابل باشد، یعنی حریف تیم مورد نظر بیش از 55 درصد لمس توپ را در آن مناطق در اختیار داشته باشد، منطقه به رنگ قرمز در می‌آید و در مناطقی نیز که هیچ یک از دو تیم بیش از 55 درصد لمس توپ را نداشته باشند، به عنوان مناطق خنثی (طوسی رنگ) شناخته می‌شود که هیچ تیمی نتوانسته برتری قابل توجهی نسبت به دیگری داشته باشد.

حالا به ترتیب نقشه فنی کنترل بازی مربوط به فاینورد و اسپورتینگ را در فصل جاری ملاحظه می‌کنید. به شکلی تقریبا مشابه یکدیگر، فاینورد و اسپورتینگ توانسته‌اند بر بازی احاطه داشته باشند و بیشتر مناطق زمین را به رنگ آبی دربیاورند. احاطه تیم اسلوت البته کمی بیشتر از اسپورتینگِ آموریم است اما در مجموع هر دو تیم توانسته‌اند بر تمامی حریفانشان در لیگ داخلی خود احاطه داشته باشند. مسئله‌ای که بار دیگر به خوبی تفکرات نزدیک به هم و در عین حال تفکرات تهاجمی هر دو مربی را همراه با توپ نمایش می‌دهد.

آرنه اسلوت و روبن آموریم جدیدترین محصولات کارخانه مربی سازی فوتبال مدرن در اروپا محسوب می‌شوند. مربیانی که تفکرات مدرنی دارند و توانسته‌اند در هلند و پرتغال خودشان را به خوبی نشان دهند. تقریبا تمامی تیم‌های بزرگی که در تابستان به دنبال جذب مربی هستند، روی هر دو گزینه مطالعه می‌کنند. در صدر این تیم‌ها لیورپول حضور دارد که همین حالا به نظر می‌رسد در آستانه به خدمت گرفتن اسلوت قرار دارد. همان‌طور که در یادداشت توضیح دادم، اسلوت و آموریم هر دو تفکراتی نزدیک‌تر به یورگن کلوپ دارند و گزینه مناسبی برای لیورپول محسوب می‌شوند. البته نباید فراموش کرد که تفکرات و مدرن بودن یک سرمربی، تنها یکی از عواملی است که می‌تواند به موفقیت یا عدم موفقیت یک تیم منجر شود و عوامل مختلف دیگری نیز در این بین وجود دارند.

*داده‌های فنی پیشرفته از کمپانی مرجع Opta و وبسایت مرجع The Athletic استخراج شده است.

از دست ندهید ????????????????????????

درخواست دروسی: سردار را در رم حفظ کنید اختلاف علنی رئیس فدراسیون با مجری تلویزیون اعتراض هوادار بارسلونا: ژاوی، مرد سر حرفش می‌ماند! رد پای آرتتا؛ اورتون بعد از 14 سال لیورپول را در خانه شکست داد!